-
1 πτώσσω
πτώσσω, intrans., in Furcht, Schrecken od. Bestürzung sein, sich fürchten, furchtsam sich hinducken; Il. 4, 371. 5, 634; ὑφ' Ἕκτορι, 7, 129. 21, 26; aus Furcht fliehen, flüchten, 21, 14; Pind. P. 8, 87; εἰς ἐρημίαν, Eur. Bacch. 223; ὑπ' ἀσπίδος πτώσσειν, Tyrt. 2, 35; – πτώσσων κατὰ δῆμον βούλεται αἰτίζων βόσκειν ἣν γαστέρα, Od. 17, 227, wie 18, 363, sich, wie die Bettler thun, herumdrücken u. bücken (vgl. πτωχός); dah. ἀλλοτρίους οἴκους πτώσσειν, bettelnd zu fremden Häusern gehen, Hes. O. 397. – Auch c. accus. = sich wovor scheuen u. fliehen, οὐδ' ἔτι ἀλλήλους πτώσσοιμεν, wir wollen nicht mehr vor einander fliehen, Il. 20, 427. – In Prosa = fallen, Her. 9, 48, Ael. H. A. 7, 18.
-
2 πτώσσω
A shrink from, shrink, of birds or other animals,π. ὥστε πέρδικα Archil.106
; [ἀκρίδες] πτώσσουσι καθ' ὕδωρ flee into.., Il.21.14; also of men, πτῶσσον ὑπὸ κρημνούς ib.26; τί πτώσσεις; 4.371; τίς τοι ἀνάγκη πτώσσειν.. ; 5.634;πτώσσοντας ὑφ' Ἕκτορι 7.129
; κατὰ λαύρας.. πτώσσοντι skulk, slink, Pi.P.8.87; εἰς ἐρημίαν π. flee cowering into.., E.Ba. 223; π. ὑπ' ἀσπίδος crouch beneath it, without any notion of fear, Tyrt.11.36:—poet. Verb, once in Hdt., πτώσσοντας [ὑμέας εὕρομεν] 9.48.2 cringe like a beggar, go begging (cf. πτωχός), κατὰ δῆμον Od.17.227
, 18.363: c. acc. loci,π. ἀλλοτρίους οἴκους Hes.Op. 395
.II c. acc. pers., οὐδ' ἂν (v.l. ἂρ) ἔτι δὴν ἀλλήλους πτώσσοιμεν we can no longer shirk one another, Il.20.427; ποῖ καί με φυγᾷ πτώσσουσι μυχῶν; to what corners have they fled to shun me? E.Hec. 1066 (lyr.): c. acc. rei, [ὄρνιθες] νέφεα πτώσσουσαι shrinking from the clouds, Od.22.304; π. δόρυ, βροντήν, Q.S. 5.300, 7.531.
См. также в других словарях:
πτώσσω — Α 1. (για ζώα και πτηνά) ζαρώνω, μαζεύομαι από φόβο («πτώσσουσαν ὥστε πέρδικα», Αρχίλ.) 2. (για πρόσ.) φοβάμαι, κρύβομαι ή δραπετεύω από φόβο (α. «ὤμοι, Τυδέος υἱέ... τί πτώσσεις;» Ομ. Ιλ. β. «πτώσσειν ὑπ ἀσπίδος», Τυρτ.) 3. φοβάμαι κάποιον ή… … Dictionary of Greek
